سروانتس جمله ای دارد که می گوید : صداقت بهترین سیاست است . این جمله شاید نهایت آرزو و حتی مدینه فاضله تمام ما آدم ها باشد اما ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در دنیایی زندگی می کنیم که با هیچ کدام مان یکرنگ و صادق نیست . شب با رؤیایی شیرین به خواب می رویم اما صبح که می شود می بینیم همه چیز دروغ یوده است . دروغ . اصلا زندگی سرتاسر دروغ محض است .
در دنیای نوشتن مساله کمی فرق می کند یا شاید هم بتوان گفت کاملا متفاوت است . شما خالق دنیایی می شوید که دوستش دارید . شما از کسی می نویسید که عاشقش هستید . شما در مسیری قدم برمی دارید که باید راست باشد . شما می نویسید بدون هیچ ملاحظه و مصلحتی . با جرات و شهامت . انگار که یک محکوم به اعدام هستید و نوشته هایتان دشنه ای است که باید طناب را بریده و رهایتان کند . شما می نویسید برای این که تنفس کنید . برای این که روح تان آزاد شود . برای این که خودتان و دنیا را عوض کنید . برای این که قرار است یک انسان باشید . برای این که می خواهید به خوبی ها دل ببندید .
پس اگر روزی خواستید چیزی بنویسید آن چیزی را بنویسید که به آن معتقد هستید . چیزی که دنیا را تکان بدهد . چیزی که درون مان را نجات می دهد . چیزی که روی کاغذ نیست . « چیزی که پاک نمی شود » .
روی قلب آدم ها بنویسید ... .
نظرات شما عزیزان: